Πάει ο τύπος στο φαρμακείο και λέει:
-Δώσε μου μία, μία... ένα ακετυλοσαλικυλικό οξύ.
-Ασπιρίνη θέλετε;
-Ναι μωρέ, όλο το ξεχνάω
Ψάχνει ο τύπος εδώ και 1 ώρα να παρκάρει, Αθήνα, Παγκράτι, τα 'χει παίξει. Τελευταία ελπίδα η προσευχή:
-Θεέ μου, κάνε να βρω μια θέση, κι εγώ για σένα τα πάντα, θα πηγαίνω εκκλησία, θα βοηθάω τους φτωχούς, θα είμαι πιστός στη γυναίκα μου...
Με το που στρίβει στη γωνία, να σου μια θέση και ο "χριστιανός":
-Άσε Μεγάλε, βρήκα.
Και ένα αστείο βιντεάκι (ευχαριστώ Λίλη)...
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007
Νους υγιής...

Το αποφάσισα, σήμερα το απόγευμα θα πάω να γυμναστώ. Μη βιαστείς να με παρεξηγήσεις. Δεν είμαι από τους φανατικούς της γυμναστικής, μου αρέσει να τη συνδυάζω με κάτι που ευχαριστιέμαι. Και για να προλάβω τις πονηρές σκέψεις, εννοώ να παίζω ποδόσφαιρο. Όμως η μια φορά κάθε βδομάδα που προλαβαίνουμε εμείς οι 30+ μαζί με κάποιους 40-, δεν είναι αρκετή. Έτσι μετά από αρκετές αναβολές, σήμερα θα ξεκινήσω. Μπορεί αύριο να σταματήσω, αλλά μια προσπάθεια θα την κάνω.
Ένας φίλος κάποτε μου είπε: "...δεν έχει σημασία αν αποτύχεις, αρκεί να ξέρεις ότι έκανες το καλύτερο που μπορούσες...". Κι αυτός από κάπου αλλού το διάβασε, μη νομίζεις.
Α, και κάτι άλλο. Για κοίταξε την εικόνα (πάτησε πάνω). Μου είπαν ότι θα καταλάβεις ποιο ημισφαίριο του εγκεφάλου χρησιμοποιείς ανάλογα με τη φορά που τη βλέπεις να γυρίζει.
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007
Άκουσες τους καινούριους Radiohead;

Κάθε μέρα περνάω αρκετή ώρα στο Διαδίκτυο. Εργασία, ενημέρωση, παιχνίδια, χαζομάρες, δράσεις, αντιδράσεις όλα μαζί και μου αρέσει. Μάλιστα, πλέον, μου λείπει όταν για κάποιο λόγο (λέγε με ελληνικό τηλεπικοινωνιακό χάος ;)) μένω χωρίς σύνδεση για μέρες.
Λέω, λοιπόν, να σου μιλάω κι εσένα για κάποια πράγματα που μαθαίνω και μου φαίνονται τουλάχιστον ενδιαφέροντα. Συγχώρεσέ μου το υποκειμενικό του πράγματος, αλλά δε γίνεται αλλιώς...
Από άρθρο που ανέβηκε στο πολύ καλό www.insomnia.gr:
"1,2 εκατομμύρια αντίτυπα του άλμπουμ τους πούλησαν οι Radiohead που διέθεσαν τα τραγούδια δωρεάν μέσω διαδικτύου με εθελοντική πληρωμή.
Το «In Rainbows» κατάφερε σε μία μόνο εβδομάδα να «πουλήσει» 1,2 εκατομμύρια αντίτυπα φέρνοντας στα ταμεία του συγκροτήματος 10 εκατομμύρια δολάρια χωρίς τη διαμεσολάβηση δισκογραφικών, διαφήμισης ή άλλης προωθητικής ενέργειας.
Το συγκρότημα διέθεσε δωρεάν το άλμπουμ χωρίς κανένα περιορισμό και άφησε στην ευχέρεια των χρηστών του την πληρωμή. Κατά μέσο όρο ο κάθε χρήστης πλήρωσε 8 δολάρια οικιοθελώς για ολόκληρο το άλμπουμ.
Τα άλμπουμ που διατέθηκαν ξεπέρασαν σε αριθμό τις πωλήσεις και των 3 προηγούμενων άλμπουμ των Radiohead μαζί την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας τους."
...και έτσι κατέβασα το πολύ καλό νέο άλμπουμ των αγαπημένων Radiohead από τη διεύθυνση www.inrainbows.com και το ευχαριστιέμαι εδώ και δύο απογεύματα. Λέω να το αγοράσω, άκουσέ το και πες μου. Καλή ακρόαση.
Υ.Γ.: Κάθε φορά που μιλάω στα παιδιά για το Διαδίκτυο, τους λέω πως ο κύριος λόγος της εξάπλωσής του είναι η ελευθερία που το διακατέχει.
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007
Για ένα βιβλίο...

Γεια χαρά σε όποιον διαβάζει. Άλλη μια μέρα στο σχολείο σήμερα, άλλο ένα μάθημα χωρίς βιβλία. Για την ακρίβεια, αφού παρακαλέσαμε άλλα σχολεία, αφού έδωσα και το δικό μου, φτάσαμε σήμερα, ένα μήνα μετά την έναρξη του Σχολικού Έτους, ένας μαθητής να μην έχει ακόμα βιβλίο για το πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα Μετάδοση Δεδομένων και Δίκτυα Υπολογιστών ΙΙ. Μπορεί να μην είμαστε οι καλύτεροι μαθητές, μπορεί τα παιδιά να μην έχουν πολλές ελπίδες για ένα καλό βαθμό, αλλά ποιος είναι αυτός ή αυτοί που τους πετσοκόβουν και τις λίγες; Εντάξει, τελευταία χρονιά των Τ.Ε.Ε, αλλά χωρίς βιβλία; Ή με ό,τι περίσσεψε από τα προηγούμενα χρόνια; Μας λείπει ακόμα ένα βιβλίο και αν εσύ που το δίαβασες αυτό, έχεις ή μπορείς να μας βρεις, πάρε ένα τηλ. στο σχολείο μας (ΕΠΑ.Λ. Καλαβρύτων - 2692023839). Ευχαριστώ.
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007
Το μεγάλο θαύμα της μικρής μου ζωής έφτασε!

Δευτέρα πρωί. Η μικρή αποφάσισε να εμφανιστεί την περασμένη Πέμπτη στις 14.40. Δεν μου φτάνει το λεξιλόγιό μου για να περιγράψω συναισθήματα. Μόνο αυτό: η στιγμή που άκουσα το πρώτο της κλάμα... Τσίμπημα; Ζέστη; Μούδιασμα; Όλα αυτά και άλλα πολλά συνέθεσαν κάτι που για μένα έμοιαζε μια στιγμή από τον Παράδεισο. Είμαστε από χθες στο σπίτι μας. Θαυμάζω τη μαμά της για όσα την βλέπω να κάνει όταν καταφέρνω να μείνω ξύπνιος, αλλά και για όσα ξέρω πως κάνει όταν κοιμάμαι. Σ' αγαπάω, σας αγαπάω. Από αύριο πίσω στο σχολείο.
Καλημέρα και σε σένα Χρυσόστομε, χάρηκα που διάβασε κάποιος αυτό που έγραψα. Του δίνει κάτι παραπάνω. Σ' ευχαριστώ.
Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007
και τώρα τι;

Γεια χαρά σου. Αν διαβάζεις, μάλλον είσαι ο μόνος. Για πρώτη φορά θα υποθέσω ότι θα το διαβάσω μόνο εγώ. Καλημέρα. Σήμερα πήγαμε για τοκογράφημα και ακούσαμε την καρδιά της μικρούλας. Όλα πάνε καλά και θα την περιμένουμε μέχρι την Παρασκευή. Θα σου πω νέα όταν υπάρχουν. Εγώ; Πως νιώθω; Όλοι αυτό με ρωτάνε. Δεν νιώθω κάτι συγκεκριμένο, μόνο περιέργεια. Α, και κάτι που δεν μπορώ να βρω λέξη για να στο πω, μόνο ότι κάθε φορά που μου έρχεται μου ζεσταίνει το κεφάλι, το στομάχι, τις πατούσες και την καρδιά.
Αυτά. Και για να ξέρεις με ποιον μιλάς, λέγομαι Χρήστος και κάνω το μάθημα της Πληροφορικής. Περισσότερα παρακάτω...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)